John Goodenough: Nobel Ödülü Sahibi ve Lityum Pil Teknolojisinin Öncüsü

97 yaşında Nobel Ödülü'nü alan John Goodenough, "Goodenough" ifadesinin bir kanıtıdır; gerçekten de hem hayatını hem de insanlığın kaderini şekillendirmede "yeterince iyi" olmanın çok ötesinde bir rol üstlenmiştir.

25 Temmuz 1922'de Amerika Birleşik Devletleri'nde doğan Goodenough, yalnız bir çocukluk geçirdi. Ebeveynleri ve kendi hayatıyla meşgul olan ağabeyi arasındaki sürekli boşanma tehdidi, Goodenough'un genellikle yalnızlık içinde teselli bulmasına ve arkadaş olarak yalnızca köpeği Mack'in bulunmasına yol açtı. Disleksi ile mücadele eden akademik performansı mükemmel değildi. Ancak ormanda gezinirken, kelebekleri ve köstebekleri yakalarken gelişen doğa sevgisi, doğal dünyanın gizemlerini keşfetme ve anlama tutkusunu besledi.

Anne şefkatinden yoksun olan ve kritik lise yıllarında ebeveynlerinin boşanmasıyla karşı karşıya kalan Goodenough, akademik olarak başarılı olmaya kararlıydı. Mali zorluklara ve Yale Üniversitesi'ndeki öğrenim ücretini karşılamak için yarı zamanlı işlerle uğraşmak zorunda kalmasına rağmen, net bir akademik odak noktası olmamasına rağmen lisans yıllarında sebat etti.

Goodenough'un hayatı, İkinci Dünya Savaşı sırasında ABD Hava Kuvvetleri'nde görev yaptığında ve daha sonra bilim hayalini gerçekleştirmek için Chicago Üniversitesi'ne geçtiğinde bir dönüşüm yaşadı. Profesörlerinin yaşı nedeniyle başlangıçtaki şüphelerine rağmen Goodenough yılmadı. Chicago Üniversitesi'nde fizik alanındaki doktora çalışmaları ve ardından katılarda lityum iyon hareketi ve katı hal seramiklerindeki temel araştırmalar üzerine çalıştığı MIT Lincoln Laboratuvarı'nda 24 yıllık görev süresi, gelecekteki başarılarının temelini oluşturdu.

Goodenough'un enerji depolamaya odaklanmasını sağlayan şey 1973'teki petrol kriziydi. 1976 yılında bütçe kesintilerinin ortasında Oxford Üniversitesi'nin İnorganik Kimya Laboratuvarı'na geçerek 54 yaşında kariyerinde önemli bir dönüm noktası oluşturdu. Burada lityum piller üzerine çığır açan çalışmalarına başladı.

Goodenough'un elektronik ürünlerin popüler hale geldiği 1970'lerin sonlarında yaptığı araştırma çok önemliydi. Lityum kobalt oksit ve grafit kullanarak daha kompakt, daha yüksek kapasiteli ve önceki versiyonlara göre daha güvenli olan yeni bir lityum pil geliştirdi. Bu buluş, lityum iyon pil teknolojisinde devrim yarattı, maliyetleri azalttı ve güvenliği artırdı, ancak kendisi bu milyarlarca dolarlık endüstriden hiçbir zaman finansal olarak kâr elde edemedi.

1986'da ABD'ye dönen Goodenough, araştırmasına Austin'deki Texas Üniversitesi'nde devam etti. 1997 yılında, 75 yaşındayken, taşınabilir elektronik teknolojisini daha da geliştiren, daha ucuz ve daha güvenli bir katot malzemesi olan lityum demir fosfatı keşfetti. 90 yaşındayken bile odağını katı hal pillere kaydırdı; bu, yaşam boyu öğrenme ve arayışın bir örneğiydi.

97 yaşında Nobel Ödülü'nü aldığında bu Goodenough için bir son değildi. Güneş ve rüzgar enerjisini depolayacak süper bir pil geliştirme hedefiyle çalışmalarına devam ediyor. Onun vizyonu, yaşamı boyunca gerçekleştirmeyi umduğu bir hayal olan, araba emisyonlarının olmadığı bir dünya görmektir.

John Goodenough'un aralıksız öğrenme ve zorlukların üstesinden gelmeyle dolu yaşam yolculuğu, büyüklüğe ulaşmak için hiçbir zaman geç olmadığını gösteriyor. Onun hikayesi, bilginin ve yeniliğin aralıksız peşinde koşmasıyla devam ediyor.